Argazkia ikusizko arte forma bat da, kamera eta argiaren bidez irudiak atera eta sortzean datza. Euskarri indartsua da, artistei emozioak transmititzeko, istorioak kontatzeko eta inguruko munduaren edertasuna harrapatzeko aukera ematen diena. Zuri-beltzeko argazkilaritzaren testuinguruan, kolorerik ezak dimentsio berezia gehitzen dio adierazpen artistikoari.
Gure ikaslea izandako #June Alduntzin argazkilaritza landutakoa da eta #Plastikan izan genuen hitzaldi-tailer bat eskaintzeko.
Zuri-beltzeko argazkilaritza espazioaren lanaren gaia denean, sarritan argi eta itzalen, formen, ehunduraren eta kontrasteen arteko elkarrekintza arakatzea dakar ingurune jakin batean. Kolorerik ezari esker, ikusleak konposizioan, tonu-eremuan eta subjektuen berezko edertasunean arreta gehiago jartzen du. Zuri-beltzeko argazkilaritzaren sinpletasunak ikusleak irudiarekin duen lotura areagotu dezake, askotan eszena funtsezko elementuetara destilatu egiten baitu.
Espazioaren eremuan gai gisa, zuri-beltzeko argazkilaritzak espazioen zabaltasuna, hutsunea edo konplexutasuna har dezake, paisaia naturalak, hiri-inguruneak edo konposizio abstraktuak izan. Kolorearen distrakzioa kenduz, argazkilariak espazio baten barruan dauden formak eta egiturak azpimarra ditzake, argi eta iluntasunaren jokoa nabarmenduz.
Argazkilariek sarritan enkoadraketa, perspektiba eta konposizioa bezalako teknikak erabiltzen dituzte ikuslearen begirada bideratzeko eta aldarte edo mezu zehatz bat transmititzeko. Txuri-beltza euskarri gisa aukeratzeak denborarik gabeko zentzua sor dezake eta argazkilariari une zehatzen mugak edo kolore paleta mugak gainditzen dituzten irudiak sor ditzake.
Azken finean, zuri-beltzeko espazioaren argazkilaritza adierazpen artistiko era liluragarri eta iradokitzailea da, ikusleak argazkilariaren objektiboek harrapatutako espazioetan aurkitzen diren edertasuna, konplexutasuna eta sinpletasuna balioestera gonbidatzen dituena.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina